Alev geciktirici dokunmamış kumaşların gözenekliliğinin optimize edilmesi üç boyuttan sistematik kontrol gerektirir: elyaf özellikleri, ağ oluşturma işlemi ve konsolidasyon yöntemi. Lif inceliği ve uzunluğu gözenekliliği etkileyen temel faktörlerdir. Daha ince lifler daha yoğun bir ağ yapısı oluşturarak ortalama gözenek boyutunu azaltır; daha uzun lifler ise dolaşma yoluyla gözenek bağlantısını arttırır. Lif kıvrımını ve kesit şeklini (örneğin içi boş veya düzensiz kesitler) ayarlayarak, istifleme sırasında liflerin uzaysal düzenlemesi değiştirilebilir, böylece gözeneklilik dağılımı hassas bir şekilde kontrol edilebilir. Farklı özelliklere sahip elyafların (örneğin, kaba-ince karışımlar veya uzun-kısa elyaf kompozitleri) karıştırılması, hava geçirgenliği ve filtreleme doğruluğu açısından özel uygulamaların gereksinimlerini karşılayan katmanlı bir gözenek dağılımı elde edebilir.

Elektrik uygulamalarına yönelik alev geciktirici dokunmamış kumaşların alev geciktirici mekanizması esas olarak kimyasal ve fiziksel alev geciktiriciliğin sinerjik etkisine dayanmaktadır. Kimyasal alev geciktiricilik, polyester elyaflara alev geciktiriciler eklenerek elde edilir. Yaygın alev geciktiriciler arasında fosfor bazlı, nitrojen bazlı ve halojen bazlı bileşikler bulunur.

Yalıtımlı dokunmamış kumaşların voltaj dayanım performansı esas olarak malzemenin dielektrik özelliklerine ve yapısal tasarımına bağlıdır. Elyaf hammaddesinin saflığı temel bir faktördür; yabancı maddeler veya kusurlar iletken kanallar haline gelebilir ve malzemenin gerilime dayanma kabiliyetini önemli ölçüde azaltabilir. Polyester elyaflar, kararlı moleküler yapıları ve yüksek kristallikleri nedeniyle tipik olarak mükemmel dielektrik mukavemeti sergiler; ancak fiberlerde metal parçacıklar veya karbon siyahı gibi iletken bileşenlerin varlığı olumsuz bir etkiye sahip olabilir. Fiber çapının ve uzunluğunun tekdüzeliği aynı zamanda elektrik alanı dağılımının tekdüzeliğini de doğrudan etkiler; düzensiz lif düzenlemesi, lokalize elektrik alanı konsantrasyonuna yol açarak arıza için zayıf noktalar oluşturabilir.

Elektrikli dokunmamış kumaşların yüksek sıcaklıktaki ortamlardaki performans değişiklikleri esas olarak mekanik özelliklerine, yalıtım özelliklerine ve boyutsal stabiliteye yansır. Sıcaklık arttıkça polyester elyafların moleküler zincir hareketliliği artar ve potansiyel olarak malzemenin yumuşamasına veya deformasyonuna yol açar. Yüksek sıcaklıklarda, dokunmamış kumaşların çekme mukavemeti ve yırtılma mukavemeti, özellikle bu değişikliğin daha belirgin olduğu polyesterin cam geçiş sıcaklığına yakın yerlerde tipik olarak azalır. Bu nedenle yüksek sıcaklık uygulamalarında ısı direnci daha iyi olan polyester çeşitlerinin seçilmesi veya ısıya dayanıklı katkı maddelerinin eklenmesi gerekmektedir.

Polyester dokunmamış kumaşların nem emme özellikleri esas olarak elyafların hidrofobik özelliklerine ve malzemenin mikro yapı tasarımına bağlıdır. Sentetik bir elyaf olan polyester elyafın moleküler yapısında ester grupları bulunur, bu da ona düşük nem emilimi sağlar. Standart koşullar altında, polyester elyafların nem emme oranı tipik olarak düşüktür, bu da polyester dokunmamış kumaşların nemli ortamlarda bile iyi boyutsal stabiliteyi ve mekanik özellikleri korumasına olanak tanır. Ancak bu düşük nem emilimi, hızlı nem emilimi veya geçirgenlik gerektiren uygulamalardaki performansını da sınırlar.